Zaterdag 10 maart reisden we, na nogal wat geregel, af naar het verre Noorden. Wel te verstaan, Dokkum. Waar we net zoals, de elf-steden-rijders, erg blij waren om eindelijke aan te komen.

De wedstrijd begon uitermate bijzonder slecht voor de Sneekers. Op de een of andere manier wist Dokkum snel te scoren. Dit door wat snelle onverwachte sprintjes naar binnen. Dit was alles behalve hoe wij de wedstrijd hadden verwacht. Gelukkig besloten we snel genoeg dat dit niet was hoe wij de wedstrijd wouden spelen. Met als opdracht om Dennis Lingsma en Sybren Kuipers voorin te laten spelen, wisten de Sneekers daarna snel te scoren. Door goed verdedigingswerk in beide vakken werd het voor de Granaet nu moeilijk om te scoren. Inmiddels was de stand dan ook veranderd in 5-10, waar we eerst nog met 5-3 achterstonden.

Na de rust wisten we ons zelf nog beter te herpakken en begonnen flink uit te lopen. Toch klinkt dat makkelijker dan in werkelijkheid gedaan. Op een gegeven moment werd er hardop afgevraagd wat ze in het vak van Stijn Veenstra, Esmay Nijboer, Tymen Kuipers en Marli Jager aan het doen waren. Toevallig had Dennis daar wel een antwoord op ‘overgooien van de bal over de korf’. Feitelijk gezien was dat ook het enige wat er gebeurde. Met hier en daar eens schamp van de bal langs de korf. Toen er toch nog gescoord werd, bleek het andere vak het ook niet makkelijker te krijgen in de aanval. De heer van Sybren had namelijk besloten om alleen maar af te gaan vangen. ‘Veel anders kan ik niet meer, dus ik ga wel vangen’. Nu was het probleem dat of Ilse Lukkes of Floor Oosterhaven stond te vangen. Waardoor er tijdens Sybrens en Dennis’ schoten soms wel werd afgevangen door vijf man tegelijk. Wat natuurlijk niet heel effectief is. Waarbij Floor tijdens het vangen telkens van alle kanten werd open gekrabd door haar dame. Maar aangezien we wel aardig wat puntjes voor stonden, maakten we hier maar een niet al te groot probleem van. Hoe verder de wedstrijd vorderede, hoe gezelliger het werd onder de korf.

De wedstrijd was besloten. De Sneekers gingen met hun verwachtte winst naar huis, 8-19. Een extra groot compliment voor onze ster invallers Johannes en Ilse de Groot, Dennis Lingsma, Jolijn Rijpma, Tymen Kuipers en Marli Jager, voor het mede mogelijk maken van het spelen van de wedstrijd.

Na de wedstrijd werd besloten dat we pizza móesten eten. Daarom werd er een tripje naar Leeuwarden gepland. Waar we dan na, een nogal aantal rare manouvers aankwamen, om het de verkoper even lastig te maken. Mevrouw de Groots’ stem luidde: ‘Ze kunnen hier ook niks’. Na wat bedenksels over de zitplaatsen, genoot uiteindelijk toch iedereen van zijn pizza. Met als kers op de taart, de uitslag van Wie is de mol, vervolgde het gezelschap zijn weg verder naar het altijd mooie Sneek.

Volgende week speelt het derde hun laatste zaalwedstrijd in Veenwouden. De kans op het kampioenschap is nog volop aanwezig.