Zaterdag 15 december, in de late avonduurtjes, speelde Waterpoort 3 hun wedstrijd. Na het eerste was de tribune snel zo goed als leeg. Maar dit weerhield ons niet om van de Granaet te winnen. Met de leeftijd van de tegenstanders zat het wel goed, zo waren ze gemiddeld ruim 30 jaar ouder. 

Tijdens de bespreking voor de wedstrijd werd al duidelijk dat het anders moest dan vorige week. Zo was het de bedoeling deze tegenstanders met 25 punten in het voordeel van ons naar Dokkum terug te sturen. Verder bleek het van essentieel belang dat bij deze wedstrijd wél álle strafworpen geraakt moesten worden. Anders zou de grootste angst van Floor Oosterhaven werkelijkheid worden, wat betekend een training van Siete Veenstra, inclusief dopjes.

Het was ons dus meteen duidelijk wat er van ons verwacht werd. Nu moesten we het nog waarmaken… De eerste paar seconden van de wedstrijd leken dan ook de goeie kant op te gaan. Maar dit was dan na die paar seconden dan ook alweer vrij snel afgelopen. Zo bleek het lastig om de kansen, die we wel kregen, af te maken. Johannes de Groot was overal en nergens aanwezig in het veld, wellicht íets te ongecontroleerd. Wel wist nieuw(terug)komer Esmay Nijboer tot schot te komen en deze ook te raken. Er vielen nog een aantal andere schoten, waarvan een aantal door de korf. Gelukkig stond Femke Koning onder de korf, die letterlijk elke bal wist af te vangen.

Tijdens de rust vroegen we ons hardop af hoe het kwam dat wij nog niet met 15-zoveel.., voorstonden. Lag dit aan het late tijdstip, waardoor we het gevoel hadden dat we ’s nachts speelden? De stand in de tussenstand is niet vermeldingswaardig. Wel was het duidelijk dat het nu toch tijd werd om deze oudere spelers (met alle respect) naar huis te sturen.

Na de rust begonnen heren Johannes de Groot en Stijn Veenstra dan ook opmerkelijk gecontroleerder te spelen, met acties waar dan ook punten uitvielen. Ook in het vak met de heren Jelle van den Brenk en Sybren Kuipers vielen vrij vlot, na een lange verdediging, punten. Toch wist de verdediging niet alles dicht te houden, waardoor de Granaet nog wat punten bij elkaar wist te sprokkelen. Het spel van de Waterpoort veranderde ook niet in positieve zin. 

Wel begon het publiek (aka algemeen reserve Dennis Lingsma) enthousiast te worden, of dit nou was om de spelers weer een beetje op te peppen, of over de snel nadere alcoholische versnapering ging, is tot op de dag van vandaag onduidelijk.

De wedstrijd werd moeizaam afgesloten met een stand van 15-8. Eén positief puntje was wel dat Floor Oosterhaven door de hoge druk (van de dopjestraining), beide strafworpen wist te raken. Gelukkig voor het team, was het niet Stijn Veenstra die ze moest nemen, want die had zo te horen wel zin in een intensieve training. Hierna is er lekker gesnackt en alcoholische drankjes genuttigd in de kantine als afsluiter. Als kers op de (overwinning)taart werd Sneek later die avond bedekt onder een laagje sneeuw.

Volgende week speelt het derde thuis om 12:10 tegen Veenwouden 3.